Rozdział 25

Moje ręce stały się mokre , w moim żołądku odbijało się kilka tysięcy piłeczek ping-pongowych.
-Skąd o tym wiesz ? - wydusiłam z siebie , wycierając dłonie w jedwabną spódnicę. Na jej buźce pojawił się przebiegły uśmieszek , dłonie położyła na biodrach i stanęła w wyzywającej pozie.
-Emily , Emily , Emily jeszcze nie znasz życia w show-biznesie. - odpowiedziała.
Co to miało niby znaczyć ? Że każdy , kto skosztował sławy , musi grać na dwa fronty , czy może , iż w show biznesie nie ma prawdziwej przyjaźni ? Miałam teraz ochotę , zapytać Danielle , czy możemy puścić wszystko w niepamięć.
-Danielle , ty nie możesz...musisz...musisz przestać spotykać się z Jack'em. - powiedziałam łamiącym się głosem.
-Mogę. - odparła podchodząc bliżej. - Pamiętaj , że jeżeli piśniesz , choć słówko...za różowo nie będzie. - dodała , klepiąc mnie po policzku.
Nie mogłam uwierzyć , iż z Dani taka zołza.

***

-Hej , uśmiechnij się. - rzuciła Magdalena , mieszając swoją latte bez tłuszczu. W przeciwieństwie do mnie , wyglądała niesamowicie. Biała koszula z dużym dekoltem idealnie podkreślała jej kobiece walory , granatowe jeansy opinały chudziutkie nóżki , a brązowe loki opadały na ramiona. Zabiłabym za takie ciało. Gdyby nie była moją przyjaciółką ... 

-Nie mam dziś najlepszego humoru. - odparłam , patrząc za okno na spadające krople deszczu.

-Na próbie można cię było nazwać słoneczną. - powiedziała Mag. , łapiąc mnie za rękę.

-To było dwanaście godzin temu. 

Na zewnątrz padał deszcz , z każdą chwilą na ziemię spadało go coraz więcej i więcej. Kap , kap , kap. 

-Em , co jest ? - zapytała , ściskając moją dłoń.

Kap , kap.

-Czy uważasz , że jestem gruba ?

Po moim pytaniu , oczy o mało jej z orbit nie wyszły. Magdalena miała duże oczy , ale teraz gdy tak je powiększyła , zastanawiałam się czy to można nazwać wytrzeszczem.

-Chyba oszalałaś. Masz cudowną figurę. - odpowiedziała , popijając latte bez tłuszczu.

-To dlaczego tabloidy piszą , że jestem grubasem ? - zapytałam łamiącym się głosem. Miałam już dość dzisiejszego dnia. Najpierw Jack , później Danielle , a gazety piszą , że mam za dużo tłuszczu. Można oszaleć. I chyba właśnie to robiłam.

-Złotko , oni piszą brednie. Zależy im , tylko na rozgłosie. 

Ale czemu rozgłos miałby im przynieść artykuł o mojej tuszy ? Nie mogą napisać , o tym , że Miley Cyrus ostatnio spaliła naleśniki (powiedziała mi o tym na gali) ?! No przepraszam bardzo , ale to chyba poważniejszy temat , ponieważ mogła spalić dom albo zjeść spalonego naleśnika , co źle mogłoby wpłynąć na jej układ trawienny.

-Ale czemu ja ?

-To proste. Jesteś taka wspaniała , nie popełniasz błędów. Dla nich to wymarzony towar. - oznajmiła Mag.

Ja nie popełniam błędów ?! A kto złamał nos Belli Lewis ? Emily Jade Backstorm !

-Czyli powinnam wywołać jakiś skandal , by się odczepili ?

Miałam już w głowie plan. Wyjdę na dwór na bosaka ! Ha ! Już widzę te nagłówki. "Emily tak mało zarabia , że nie stać jej na buty". To jest to.

-Nie. Myślę , iż wtedy jeszcze bardziej będą cię obsmarowywali. - dodała Magdalena.

-To co ja mam zrobić ?

Dziewczyna Malika rozejrzała się po lokalu , jakby sprawdzała , czy nikt nas nie podsłuchuje. Głośno wypuściła powietrze i szepnęła :

-Chyba powinnaś iść do psychologa.

Po wypowiedzianych przez nią słowach , kopara spadła mi na podłogę , dosłownie. Moja przyjaciółka uważała mnie za zwykłą wariatkę. Miodzio. Szybko podniosłam się , chwyciłam torbę i ruszyłam w stronę wyjścia. 

-Emily , zaczekaj ! - krzyknęła za mną Mag.

Biegiem wypadłam z kawiarni. Z moich oczu popłynęły łzy. Po co , ja się w ogóle pakowałam do show biznesu ? - pomyślałam.

***

Droga córeczko !

Nawet nie wiesz , jaki jestem dumny. Moja mała córcia , ukończyła szkołę muzyczną drugiego stopnia z wyróżnieniem. Kiedy się o tym dowiedziałem z moich oczu popłynęły łzy. Łzy dumy i radości. Pamiętam jak pierwszy raz zaprowadziłem Cię tam na lekcje , wróciłaś taka wesoła. Od zawsze wiedziałem , że masz talent muzyczny. Twoja mama pewnie nigdy Ci nie mówiła , ale w liceum grała na skrzypcach , lecz no cóż... później spotkała mnie. Mam nadzieję , że kiedyś też poznasz takiego wspaniałego chłopaka , jakim byłem ja. Lecz musisz mi obiecać , że przez Niego nie rzucisz muzyki ! Bo , wtedy ten młodzieniec miałby przechlapane. I pamiętaj , że kocham Cię nad życie. Bardzo za Tobą tęsknię.

                                                                                                                       Tata

W drzwiach stanął Styles z zatroskaną miną. 

-Dobrze się czujesz ? - zapytał , opierając się o futrynę.

-Nie , boli mnie głowa. - odpowiedziałam , uśmiechając się blado.

Podszedł do łóżka i przyłożył swoją dłoń do mojego czoła.

-Nie masz gorączki. - oznajmił H. , umieszczając kosmyk moich włosów za uchem. - Może to z przemęczenia. Naprawdę dużo pracujesz przed trasą.

-W końcu za tydzień zaczynamy. - dodałam.

-Dobrze , połóż się i odpocznij. - rzekł Harry , całując mnie w głowę. - Ja muszę na chwilę wyjść , ale obiecuję , że to nie potrwa długo. 

Kiwnęłam głową. Z szafki obok wzięłam mojego blackberry. Weszłam  na twittera i dodałam post.

Jestem chora. Moja głowa pęka.

Po chwili usłyszałam dzwonek do drzwi. Ociężale wstałam z łóżka i poszłam w stronę wejścia. Otworzyłam je , a w nich stał Caleb. Tak ten chłopiec z mojego teledysku.

-Widziałem twój wpis na twitterze , więc postanowiłem wpaść z syropem mojej babci. - powitał mnie blondynek. 

-Przecież ten wpis dodałam minutę temu. 

-Byłem blisko. - uśmiechnął się Caleb i podał mi buteleczkę z syropem.

-Yhm. - bąknęłam. Zupełnie nie wiedziałam , co mam zrobić. Przecież jestem chora i nie powinnam go zapraszać do środka.

-Czy mogę wejść ?

Zemdliło mnie. Zrobiło mi się naprawdę niedobrze.

-Caleb , ja jestem chora.

-Nie martw się o mnie. Jeszcze nigdy nie zachorowałem. Jestem zdrowy jak ryba. - powiedział uśmiechając się w taki sposób , iż każda 10 latka byłaby w niebiosach. 

Ryba. Poczułam sushi , które jadłam na lunch. Rybki płynęły w górę rzeki. Chyba moja twarz zmieniła kolor , gdyż chłopiec odezwał się :

-Emily , czy ty....

Nie dokończył. Zwymiotowałam na jego buty. 

______________________________________________________________________________

Cześć kochani ! Życzę Wam Wesołych Świąt Wielkanocnych. Uprzedzam , że następny rozdział dodam , dopiero we wtorek (jutro rodzinka przyjeżdża , a ja wybywam w poniedziałek z miasta). Mam nadzieję , ze jeśli przeczytaliście to napiszecie komentarz , to dla mnie bardzo ważny , żeby poznać wasze opinie.