Rozdział 30

Dzisiaj mieliśmy zaplanowane zwiedzanie miasta. Chłopcy uznali , że kiedy pójdziemy całą grupą , na pewno ktoś się zgubi , więc podzielili nas na grupy. W jednej były po trzy osoby. Mi przydzieleni zostali Louis i Harry. Zapowiadał się ciekawy dzień.
-Wszyscy gotowi ?! - zawołał Zayn.
Ryknęliśmy głośno "taak" i wyszliśmy z Tour Bus'a. Wszyscy rozeszli się do swoich grup. Na przeciwko mnie stali uśmiechnięci Louis i Harry. Z ich uśmiechów wywnioskowałam , że chcą coś mi zrobić. I to nie będzie nic dobrego.
-To gdzie idziemy najpierw ? - zapytałam , wkładając na nos raybany. Dzień był bardzo gorący , więc ubrałam małą czarną , jeansową koszulę , balerinki i naszyjnik w stylu boho.
-Może do portu ? - zaproponował Louis , spoglądając na Hazzę.
-Dobry pomysł . - odpowiedział H. , przybijając piątkę z kolegą. Teraz spojrzenia tych dwóch osobników padły na mnie. Nie miałam się , po co sprzeciwiać , bo i tak zapewne jeden z nich wziąłby mnie na ręce i zaniósł. Bąknęłam "chodźmy" i ruszyliśmy w stronę portu.

***

Stałam właśnie na moście i patrzałam na Wybrzeże. W morzu kąpało się kilku turystów (chociaż jest dopiero 16 kwietnia) na falochronach siedziały mewy pokryte kropelkami wody , z przybrzeżnych kawiarni dochodziły zapachy smażonych ryb , w dali rysowały się kutry rybackie. 

-Pięknie tutaj. - powiedział Louis , opierając się o barierkę.

-Taak. Niesamowicie.

Z torebki wyjęłam blackberry , cyknęłam fotkę i dodałam na twittera.

                                                                    Pozdrowienia z Bilbao. 

-Stwierdzam , że jesteś uzależniona od komórki. - mruknął Tomlinson , posyłając mi jeden z tych swoich uśmiechów , przez które miękną mi kolana. Musiałam przytrzymać się barierki , by nie upaść.

-Wcale nie. - bąknęłam udając obrażoną.

Lou zaśmiał się sarkastycznie.

-Ach tak ? Więc oddaj mi telefon.

-Nie. - pisnęłam , przyciągając do piersi blackberry.

Tomlinson wyciągnął rękę. Chciałam udowodnić mu , że wcale nie jestem uzależniona od telefonu , dlatego na jego dłoni położyłam mój ukochany telefonik.

-Tylko dbaj o niego. 

-Nie bój żaby.

Po chwili dołączył do nas Harry. Poszliśmy , więc w stronę centrum.

***

-Vanessa ! - krzyknęłam , otwierając ramiona. W moją stronę biegła dziewczynka z ogromnym uśmiechem na twarzy. Gdy ją zobaczyłam , zachciało mi się płakać.

-Dzień Dobry Emily. - powitała mnie Nessa. - Popatrz na moją koszulkę.

Na T-shirtcie wyszytą miała nazwę trasy i moje imię oraz nazwisko. Zakryłam usta dłonią. Była taka urocza. Nie zasługiwała na taki los.

-Ponoć dobrzy ludzie szybko umierają. - powiedziała , jakby czytała mi w myślach. 

Przyciągnęłam ją do siebie i mocno przytuliłam. 

-Mam do Ciebie pytanie. - oznajmiłam , gładząc ją po głowie.

-Słucham ?

-Jakie jest twoje największe marzenie ?

Nastała chwila ciszy. Zadałam jej to pytanie , ponieważ pragnęłam spełnić jej marzenie. Po koncercie jechaliśmy do Bordeaux. Dzisiaj był dzień ostatniej szansy.

-Chciałabym zaśpiewać z tobą na scenie. - odpowiedziała Vanessa , spoglądając na mnie swoimi zielonymi oczętami. Nie mogłam uwierzyć , że to właśnie było jej marzenie. Myślałam , że usłyszę prośbę o kucyka , czy wyzdrowienie. A usłyszałam , iż ta mała dziewczynka chciałaby zaśpiewać ze mną. Gdybym była Madonną , ok , ale jestem przecież Emily Backstorm. 

-Jeśli to cię uszczęśliwi ! Zapraszam !

Wzięłam ją za rękę i weszłyśmy na estradę. Tłum zaczął krzyczeć.

-Cześć kochani ! Chciałam przedstawić wam moją przyjaciółkę - Vanessę , która dopomoże mi dzisiaj swoim śpiewem.

Moi fani zaczęli skandować "Vanessa". Dałam znak zespołowi , że ma grać i ... rozpoczęło się show , którego nigdy nie zapomnę.

*** 

Stałam za kulisami wraz z Nessą. Byłyśmy całe spocone , dałyśmy z siebie wszystko. 

-Podobało Ci się ? - spytałam.

Kiwnęła potakująco głową. Przez cały wieczór z jej twarzy nie schodził uśmiech. Nagle obok nas znalazł się Louis. Uklęknął przed Vanessą , z kieszeni czerwonych spodni wyjął pierścionek-lizak i zapytał:

-Wyjdziesz za mnie ?

Dziewczynka roześmiała się głośno i przyjęła oświadczyny Boo Bear'a.

***

Była już ciemna noc , od strony morza dochodziła chłodna bryza. Siedziałam na łóżku , wpatrując się w mijane widoki za oknem. Wszyscy już spali. Ja byłam za bardzo podekscytowana , by zasnąć. Był to chyba jeden z najlepszych wieczorów w moim życiu.

-Nie śpisz jeszcze ? - usłyszałam męski głos.

Odwróciłam wzrok od okna. Przy moim łóżku stał Lou.

-Nie. Jestem za bardzo podniecona.

Tomlinson usiadł na łóżku tuż obok mnie. Musiałam pamiętać , by oddychać. W samych dresach był strasznie sexowny. 

-To bardzo miłe z twojej strony , że zaprosiłaś tę dziewczynkę na koncert. - szepnął Louis , przysuwając się do mnie coraz bliżej.

-To był mój obowiązek. - sapnęłam. - Miłe to raczej były wasze zaślubiny.

W mroku zobaczyłam jego białe zęby.

-Jesteś taka dobra. - mruknął Lou. Nasze usta dzieliły centymetry. Czułam jego oddech na szyi. - Mogę cię pocałować ? 

Nie zdążyłam udzielić odpowiedzi , a on już to zrobił. Jego ręce błądziły po moim ciele.

-Louis , my nie możemy. - powiedziałam , odczepiając się od Niego. Nie zważył na moje słowa. Pocałował mnie ponownie. Tym razem jeszcze namiętniej.

__________________________________________________________________________________________

No więc tak , hm..w następnym rozdziale będzie się duużo dziać. Bo BĘDĄ URODZINY EMILY. Następny rozdział w piątek dodam. Teeen jest straszny rozdział i bardzo za Niego przepraszam. Mam nadzieję , że dalej będziecie tak komentować jak ostatnimi czasy. Kooocham was ! 

                                    xoxo Devonne