Rozdział 11

Nie powiem , że mój pokój był wysprzątany. Na podłodze leżały pojedyncze kartki z tekstami piosenek , na pianinie porozwalane były nuty , na łóżku leżała gitara i ubrania. Jak stwierdziłam po minie Lou wcale mu to nie przeszkadzało , wręcz przeciwnie wydaje mi się , że poczuł się tu dobrze. Widziałam kiedyś ich pokój i gdyby porównać ich pokój z moim..to moje lokum jest oazą czystości. Tomlinson  podszedł do szafki na której postawione był ramki ze zdjęciami. Na jednym byłam z rodzicami , na innym z babcią , na następnym z Cher Lloyd (moją idolką) , a na kolejnym byłam z Hazzą. A niech mnie szlag trafi ! Zapomniałam schować to zdjęcie . Louis wziął je do ręki i zapytał :
-Chodzicie ze sobą ?
Nie chciałam kłamać , nie przed Lou. Gdyby dowiedział się od kogoś , że go okłamałam pewnie już by się do mnie nie odezwał.
-Niee. Wiesz , nie miałam jeszcze okazji zrobić sobie zdjęcia z resztą One Direction.
Nie umiem kłamać. Umiem dziergać , rozumiem algebrę , ale kłamać nie potrafię. Wolałabym nie kumać algebry niż nie potrafić kłamać.
Louis odstawił zdjęcie i zaczął rozglądać się po pomieszczeniu.
-To jak chcesz mnie wyleczyć ? - pokazał w powietrzu cudzysłów.
Wiedziałam co robię. Sama już wypróbowałam ten pomysł wiele razy. Razem z Lou postanowiłam napisać piosenkę. Song o rozstaniu. Chciałam by wyrzucił z siebie wszystkie złe emocje przez które cierpiał. Skąd wiem , że pomoże ? Kiedy moi rodzice postanowili wziąć rozwód , byłam zła. Napisałam piosenkę o pustce w sercu , która już nigdy nie zostanie wypełniona.
Usiadłam na podnóżku koło pianina.
-Louis..zapraszam na terapię.
Chłopak podszedł i usiadł obok mnie , poczułam zapach dezodorantu Rexona i woń dymu papierosowego.
-Chcę byś wyrzucił wszystkie uczucia z siebie. Otwórz się i opowiedz o tym jak się czułeś po zerwaniu z Elle.
Po chwili ciszy usłyszałam jego głos.
-Jak się czułem ? Jak prawdziwy śmieć , osoba która jest zbędna na tym świecie. Czułem się niekochany , odrzucony , wykorzystany. - wypowiadał te słowa tak szybko , że prawie ich nie zrozumiałam. - Jakbym był do niczego , myślałem że ona odeszła z mojej winy. Może nie dałem jej wystarczająco miłości lub czegoś innego. Na prawdę nie wiem.
Spojrzałam na Niego. Z jego oczu płynęły łzy. Po raz pierwszy widziałam jak płacze facet. Może dla kogoś to zabawne , ale dla mnie było to tragiczne jak można zmienić o sobie mniemanie przez jakieś wydarzenie w naszym życiu. Przytuliłam go , on płakał w moich ramionach. Dobrze , że wreszcie komuś powiedział o swoich uczuciach.
-Louis , dlaczego nikomu nie powiedziałeś jak się czujesz ?
-Po co? Wszyscy mają swoje problemy , nie widzę sensu by zadręczać ich jeszcze moimi.
-A mi jednak powiedziałeś. - rzuciłam. Po chwili dodałam. - I wcale nie czuję się z tym źle.
Na twarzy Tomlinson'a pojawił się uśmiech i wydaje mi się , że wcale nie był wymuszony.
-To co teraz ? - spytał odczepiając się od mojego ramienia.
-Napiszemy o tym piosenkę. - odpowiedziałam.
-Podoba mi się ta idea.
Potem jakoś się potoczyło. Zaczęliśmy pisać. Po skończeniu piosenki Lou śmiał się już regularnie.
-To jaki tytuł będzie nosiła ta piosenka ?
-Może..Goodbye. To słowo pojawia się dosyć często w refrenie. - oznajmiłam. Potrząsnął potakująco głową. Później rozpoczęła się "potupajka". Były tańce-wygibańce , weszliśmy na twitcama , zjeżdżaliśmy ze schodów na deskach surfingowych , a w nocy zaczęliśmy oglądać mój ulubiony film "Ostatnia Piosenka". Na scenie pogrzebu ojca Ronnie ryczęliśmy jak bobry. Pod koniec seansu Louis powiedział :
-Wiesz , nie spodziewałem się , iż powiem to jakiejś dziewczynie. Pozwalam Ci nosić paski.
Po wypowiedzi Tomlinson'a wybuchnęliśmy głośnym śmiechem.
_________________________________________________________________________________
Jezeli ktoś chce być informowany o nowych rozdziałach to zostawiajcie twittery pod spodem.
Jak coś mój nick to @LovaticIlove